Al jong kreeg Milko Djurovski van zijn dorpsgenoten een bijnaam die hem zijn hele leven zou vergezellen: Mangup Milko – kwajongen Milko. Opgegroeid in een klein Macedonisch dorp, vocht hij samen met broer Bosko tussen lijmsnuivende leeftijdgenoten voor een plek in het eerste van Rode Ster Belgrado. In 1990 belandde hij bij FC Groningen, waar hij door zijn gedrag bijna dagelijks de krant haalde – zelden om zijn spel.
 
Hij rookte, dronk, gokte, hield van vrouwen, werd gelinkt aan afpersing en goudsmokkel, stond op het veld vaak met de handen in de zij, maar had een uitzonderlijk voetbaltalent. Volkskrant-journalist Paul Onkenhout doopte hem ‘De Rookmagiër’. Djurovski introduceerde de maillot op de gure Groningse velden.
 
In Mangup Milko volgt Herman Sandman zijn persoonlijke zoektocht naar deze kleurrijke voetballer. Met Servische tolk Zora Duvnjak graaft hij in Djurovski’s verleden en ontdekt dat zijn talent, ondanks zijn nonchalante uiterlijk, het resultaat was van harde training door vader Cvetko, die één droom had: zijn zoons moesten het rood-wit van Rode Ster én het blauw van Joegoslavië dragen.
Sandman reist zelf naar Belgrado, maar Djurovski blijkt onvindbaar. Broer Bosko neemt de rol van gastheer op zich, introduceert hem bij oud-spelers, trainers en zelfs Ana Bekuta – de Servische Barbra Streisand. Het resultaat is een levendige, innemende voetbalbiografie.