Derby des Flandres

Bekerlotingen hebben voor mij iets magisch, vooral vanwege de onvoorspelbaarheid. Scrollend door rijtjes aan elkaar gekoppelde tegenstanders blijf ik hangen bij twee opvallende namen. De amateurclubs uit Steenvoorde en Hazebroek nemen het tegen elkaar op. Gezien de plaatsnamen zou je het misschien niet vermoeden, maar dit is een kraker in de Coupe de France. Beide plaatsen liggen net over de grens in de streek die bekend staat als Frans-Vlaanderen. We krijgen een echte Derby des Flandres!

Frans-Vlaanderen is een geval apart. Er wonen nog maar weinig mensen die Nederlands (of eigenlijk een Vlaamse variant) spreken, maar toch vind je overal de noordelijke invloed: in familienamen, in streekgerechten als Potjevleesch en Carbonade Flamande, in de molens en natuurlijk in de vele brouwerijen die de streek kent.

Cupfighters

Wie de regio voor het eerst bezoekt, waant zich in een oase van rust. De schilderachtige route naar Steenvoorde leidt langs de hopvelden van het Belgische Poperinge en langs de Mont Cats. Je kunt je haast niet voorstellen dat uitgerekend in het landelijke Steenvoorde ooit de beeldenstorm begon. De boel mag intussen wel gekalmeerd zijn, ook in bekerverband viel menige bezoekende club hier van zijn voetstuk. In 2021 werd de opmars van de roodzwarten pas in de 8e ronde afgestopt. Steenvoorde uit, altijd lastig.

Maar ook SC Hazebrouck deed al van zich spreken in de beker. Meest recent was dat in seizoen 2017-2018, toen de club achtereenvolgens US Quévilly-Rouen en AS Beauvais versloeg. Pas in de 1/32e finale tegen Stade Malherbe Caen eindigde het bekersprookje.

Hoewel de twee Vlaamse clubs goede bekenden van elkaar zijn, speelden ze de laatste jaren niet in dezelfde competitiepoule. Pas in de loop van dit seizoen zullen ze het in de Régional 1 (6e niveau) tegen elkaar opnemen. Het bekerduel van vandaag vormt dus een goede krachtmeting.

Over de grens

Dat de derby leeft, blijkt wel op de wedstrijddag. Heel Steenvoorde is uitgelopen voor de derby. Langs alle zijden zit of staat publiek. Links rijst een drukbezette rood-zwarte tribune op, rechts van het veld biedt een bushokje op mindere dagen een paar overdekte staanplaatsen. Op de ruit prijkt een aankondiging van de Hommelfootcup, een terugkerend toernooi voor de jeugdteams van Steenvoorde en Poperinge. Voor de laatste editie trokken de Fransen de grens over om een balletje te trappen in de Vlaamse Westhoek.

Andersom weten Vlaamse fijnproevers de route naar Frans-Vlaanderen te vinden. Een groundhopper uit de Westhoek, Pieter Pype, is speciaal voor het bekerduel de grens overgestoken. Staat Vlaanderen bekend om zijn gastronomie, ook in Steenvoorde wordt aan de inwendige mens gedacht. Het aanbod omvat onder andere Sint Bernardusworst, pannenkoeken en allerlei soorten taart, ten bate van de club gebakken door onvolprezen voetbalmoeders. Het zijn zulke dingen die de vroege rondes van de Coupe de France hun charme geven.

Geen Vlaamse club zonder speciaalbier. De buvette van Steenvoorde schenkt een biertje met de naam Houthakker, zo blijkt uit een affiche. De naam verwijst naar één van de Steenvoordse carnavalsreuzen. Maar hoe bestel je die in het Frans? Onze West-Vlaamse groundhopper weet er een te bemachtigen door aan de toog goed naar de overige gasten te luisteren. ‘Un ‘Oet’ackeur s.v.p.’, luidt de sleutelformule.

‘Les Steenvoordois’

Buiten horen we rood-zwarte supporters met een eigenaardige verfransing ‘Nous sommes les Steenvoordois’ zingen. Verderop staan zwart-wit uitgedoste Hazebrouck-supporters achter een lang doek met daarop de clubnaam, voor wie twijfelde. Beide ultragroepen, als we ze zo mogen noemen, staan langs dezelfde lange zijde, trommels, vlaggen en megafoons in de aanslag.

Vanaf het startsignaal domineren de gasten. Het krachtsverschil is toch wel behoorlijk en kort na rust leidt het team van trainer Frédéric Persoon met 0-3, dankzij een hattrick van Timothy Lezier. Uitgerekend voormalig SC Hazebrouck-middenvelder Michel Yetna bezorgt Steenvoorde de eretreffer. Meteen daarna gaat de thuisclub nog een tandje feller de duels in. Hun assistent-trainer draagt verbaal zijn steentje bij, wat hem een rode kaart oplevert. In de 89e minuut valt ten slotte nog een Ouhh-momentje (‘Oehh’ in het Nederlands), wanneer een aanval op de lat eindigt. De buren kwamen, zagen en overwonnen. De rust keert terug in Frans-Vlaanderen.

Dit artikel verscheen eerder in Panenka Magazine 33