Hoe sterk is de band tussen supporters en stadion? Deze vraag kwam bij me op toen Rayo Vallecano-supporters een menselijke haag om hun geliefde thuishonk vormden uit protest tegen verhuisplannen. Sommige clubs zijn zo vergroeid met hun stek, dat je ze nergens anders kunt plaatsen. Voorbeelden te over: Fulham en Craven Cottage, Red Star en Stade Bauer, Sparta en het Kasteel. Ook aan de rand van het Ruhrgebied, in Krefeld, vind je zo’n sterke combinatie: KFC Uerdingen en het Grotenburg-stadion.
Op de een of andere manier naderen alle mooie stadions de 100 jaar. Grotenburg is van 1927. Bij de opening heette het nog Kampfbahn Grotenburg. Voor die gelegenheid kwam DFC Praag op bezoek. In de jaren tachtig, toen de club onder de vleugels van chemiereus Bayer speelde, nam Uerdingen het in Europese duels op tegen Barcelona en Atletico Madrid. In die periode kon het Grotenburg-stadion meer dan 30.000 toeschouwers huisvesten. De huidige praktijk is anders. De gloriejaren van KFC Uerdingen liggen ver achter ons. Vanaf de eeuwwisseling ging het bergafwaarts met de club, en het Grotenburgstadion deelde in de misère. Gebrek aan onderhoud, verkeerd geplaatste crush barriers, afgesloten tribunes, er mankeerde van alles aan het bouwwerk.
Na veel (financieel) wikken en wegen pakte de stad in 2018 dan toch de spade ter hand. Grotenburg zou over meerdere jaren gerenoveerd worden, een proces dat nog eens vertraagd werd door een brand bij de buren, de Krefelder Zoo. Al die tijd was KFC Uerdingen voor zijn thuiswedstrijden aangewezen op andere stadions: de Schauinsland-Reisen-Arena in Duisburg, de Merkur Spiel-Arena in Düsseldorf… Er werd zelfs nog even uitgeweken naar de stadions van Sportfreunde Lotte en SPVgg Velbert 02. De supporters zullen zich ontheemd gevoeld hebben. Sinds april 2022 kunnen zij gelukkig weer plaatsnemen in hun eigen Grotenburg. Onlangs volgden 10.000 fans vanaf hun vertrouwde plek het duel met Rot-Weiss Essen om de Niederrheinpokal.
Niet dat het stadion nu als een voltooid project oogt. Het terrein tussen toegangshekken en bouwwerk is nog steeds grotendeels opgebroken. De oostzijde is voorzien van een evenemententribune, maar die blijft leeg. De ouderwetse staantribune aan de westkant wordt gedeeld door mens en mos, waarbij de mossen de overhand hebben. De aanblik heeft iets nostalgisch. Het doet de bezoeker dagdromen over de gloriejaren, toen de Westkurve een mensenzee moet zijn geweest.
Een van de meest legendarische wedstrijden staat bekend als ‘Das Wunder von der Grotenberg’. In maart 1986 nam Bayer Uerdingen het in de kwartfinale UEFA-cup op tegen Dynamo Dresden. Bij rust keek de thuisclub tegen een kansloze 1-3 aan om vervolgens zes keer te scoren in de tweede helft. De jongere generatie supporters kent zulke wedstrijden alleen van horen zeggen. Ongetwijfeld hebben de ooggetuigenverhalen bijgedragen aan de mythevorming rond het stadion. Ondanks het feit dat de tribunes tegenwoordig verre van uitverkocht zijn, is het Grotenburg-stadion anno 2024 nog altijd een sfeervolle bak. Zoals de blauwrode supporters zingen: In guten wie in schweren Tagen.
Grotifant
Tekenend voor de band tussen de supporters en het Grotenburg-stadion is de naam van KFC Uerdingen’s mascotte Grotifant. Op de eigen website doet de club de geschiedenis uit de doeken. Eerdere mascottes, ezel Hannibal, geit Mathilde, zeeleeuw Paul en robot Theo, spraken weinig tot de verbeelding. In 1981 deed een olifant van de Krefelder dierentuin zijn intree in het stadion om een penalty te nemen. Andersom diende het olifantenverblijf regelmatig als achtergrond voor teamfoto’s. In 1990 verscheen er een naamloze olifant op het scorebord. De supporters mochten zelf een naam bedenken en ‘Grotifant’ werd de winnende. Toch duurde het tot 1994 voordat Grotifant fysiek rondliep in het stadion. Naast het gewillig poseren voor de foto’s heeft de mascotte er een handje van om zich met het spel te bemoeien. Hij levert kritiek op de arbiters, krijgt het aan de stok met de doelman van Fortuna Düsseldorf en moet zich in veiligheid stellen voor de fans van dezelfde club. Ook tegen stadsgenoot Fischeln zorgt Grotifant voor onrust. Het levert hem de titel ‘beruchtste mascotte van Duitsland’ op, met alle gevolgen van dien. Als Grotifant in het Wuppertaler Stadion am Zoo probeert de eigen aanhang te kalmeren, gaat massaal de pyro aan, waardoor hij de aanstichter lijkt. In een interview met 11Freunde liet de man in het pak weten alle commotie nogal overdreven te vinden. De boulevardpers zou ieder akkefietje opblazen omdat de lezers daar nou eenmaal van smullen. ‘Bij de wedstrijd tegen Velbert riep ik naar de scheidsrechter, dat het geen rode kaart was. De volgende dag schreef de sensatiepers “Grotifant attackiert Schiedsrichter”.’
Comments