Telstar uit is cult!

Mijn voetbalplaatjesalbum '69-'70 bevat vanzelfsprekende pagina's Telstar. Die club wàs gewoon eredivisie. Toen FC Twente daarin 60 jaar geleden aantrad trof het Telstar als eerste tegenstander. Op 22 augustus 1965 werd het in stadion Diekman 1-1.

Om de 'Witte Leeuwen' in competitieverband te treffen moest FC Twente degraderen. Seizoen 2018-’19 bracht die oertijd terug. Telstar-uit is dat seizoen topfavoriet.

Foto: Bert Westerink

De contreien hier achter Haarlem zijn me volkomen vreemd. Bloemendaal, Santpoort-zuid en -noord, Driehuis, IJmuiden; plaatsen waar ik nimmer een voet zette. Niet omdat het ‘ver’ zou zijn, ik had er nimmer iets te zoeken. Desalniettemin richt de speaker zijn welkom tot “de gasten uit het verre oosten". Vanuit een stadion op de rand van IJmuiden is dat perspectief correct: verder naar het westen en je zakt in zee.

Maar zo denken Randstedelingen doorgaans niet. Omgekeerd denk ik niet dat Veste-speaker Jan Bruins hen als 'de gasten uit het verre westen' zal begroeten. Hij zou het kunnen zoeken in de oorsprong van de clubnaam. Een informatiebord licht het toe. Het stadion verrees in 1963 op 'landgoed Schoonenberg'. De lancering van satellieten wond de mensen destijds op. Ruslands voorsprong met de 'Spoetnik' werd ingelopen met communicatiesatelliet Telstar.

Wellicht was die naam voor de fusieclub een stip op de horizon? Een baan rond de aarde, als verbeelding dat je boven jezelf uit kunt stijgen? Jan Bruins kan er naar verwijzen door de vrienden uit Velsen-zuid te verwelkomen als de gasten van 'grote hoogte'.

Voor we los gaan waait de openings-tune op harde wind het stadion uit. Het nummer heet 'Telstar', een hit van The Tornado's. Een passende start voor de uit IJ.V.V. Stormvogels voortgekomen club. Een slordige windkracht 6 of zo heeft hier vrij spel. Buien waaien af en aan zoals de IJmonders de tribunes belopen: te heen en te weer. Man man wat een onrust.

Ook een paal hindert m’n blik op het veld. Past wel bij een ‘verstekeling’… Omdat ik in Groningen woon werd mijn reservering niet aangezien voor die van een ‘Tukker’. Van 50 anderen werd het bestelde ticket voor een thuis-vak geblokkeerd. Tientje teruggestort.

Telstar kan het zich veroorloven. Met 3.263 toeschouwers is het uitverkocht.

Witgeverfde stenen leeuwen markeren het Rabobank IJmond Stadion. Links en rechts van de inrit loeren ze de bezoeker aan. Aan de uitreiking van mijn entree-kaart stonden ze niet in de weg. Mij wordt 'een fijne wedstrijd' toegewenst. Door een losstaand hek liep ik het stadion in voor kiekjes. s' Avonds blijkt dat dit de hoek van het 'uitvak' is. Gaas ontbreekt maar het zou voor een groot uitgevallen kippenhok door kunnen gaan. Dat klinkt onvriendelijk maar bedoel ik ontwapenend, in lijn met de sfeer die dit complex ademt. De overzijde heeft een vervallen staantribune. Zeildoeken met reclameteksten bedekken de treden. In de hoek van mijn vak G staan echte tifosi. Onder aanvoering van een met de rug naar het veld gekeerde voorzanger roepen ze afwisselende yells. "Vis-sekoppen, vis-sekoppen Hey! Hey!”

Ook aan de tegenstander van vanavond wijden ze tekst:

"Waar zijn de cennnnte, van Fc Twennnnnte..

Fc Twennnnte, waar is de poennnn?"

Op de wijs van 'de zak van Sinterklaas' zingt de harde kern over "het gat van FcT".

Dat had ik in het uitvak allemaal gemist... de wind loeit daar vandaan.

In de rust ga ik er op uit. Op de vraag naar het urinoir verwijst een 'vissekop' me naar een wit gebouwtje. "Maar je moet gewoon tegen het hek gaan staan" voegt hij er aan toe.

"Cult dit" schrijf ik onder een tweet met foto.

Gezeten op plastic tuinstoelen creëren de trainers een 'dug out' door tijdens de buien paraplu's op te steken. Het valt me op als ik in de hoek ertegenover bij de cornervlag blijf staan. Eerst tegen de railing aan. Een bordje waarschuwt voor 450,- boete bij het betreden van het veld. Plus een stadionverbod. Ik ben dat voor geen meter van plan als ik desondanks geattendeerd wordt op een overtreding. Een omstander wijst naar de grond. Ik bevind me binnen het bereik van een vluchtig gekalkte streep. Die bakent anderhalve meter uit het veld een corner-hoek af. Het blijkt dat je in deze 'zone' niet mag staan. Dat zou het zicht belemmeren van al het volk dat rondhangt bij de “fanshop”, waar bovenal snacks en bier worden omgezet. Agenten staan er, uitgerust met heus dienstwapen, vriendelijk mee te keuvelen.

Als het begint te hozen warm ik me in de fanshop op. De beslagen ruiten laten enige glimp van het voetbal toe. Bij 1-1 dringt Twente aan maar Telstar, de wind mee nu, komt er vaak gevaarlijk snel uit. Na weer een bui verlaat ik iets eerder dan voorgenomen het complex. Dit met het oog op de OV-aansluiting richting 'hoge noorden'. Een vriendelijke, zeer jeugdige steward begeleidt me want het hangslot moet van het hek. Aandoenlijk. Wat dat betreft begrijp ik de aanwezigheid van de agenten niet. Iedereen liep naar binnen zonder gefouilleerd te worden. Ik had vooraf het flesje cola in m'n rugzak leeg gedronken om te voorkomen dat ik het in moest leveren. Niets van dat al. Vreedzaamheid troef.

Buiten het stadion voert de wind teksten vanuit het uitvak mee. Luid gejuich doet vermoeden dat ik een Twents doelpunt gemist heb. Twitter bevestigt het. Neef Bas sms't het. YES! De hoop op drie punten vlamt op. Het sympathieke Telstar gun ik de punten van alle anderen.

Jari Oosterwijk blijkt kort na zijn invalbeurt gescoord te hebben. Een schitterende foto vereeuwigt zijn vreugdesprong over de boarding voor het uit-hok. De reactie daarop, was het geluid dat tot bij mijn bushalte reikte.

Een dag later blader ik het album '69-'70 door..... Holland Sport, met Hans Dorjee..., en ook

Haarlem... Oet 'n tied! Telstar daarentegen communiceert immer krachtige levenssignalen. Vanuit onbevangenheid; gelardeerd met humor.

"Vís-sekoppen, vís-sekoppen Hey! Hey!"   ...